Endeavor – Wiek Żagli

Oryginalny Endeavor ma już kilka lat, ale niech Was to nie zmyli! W najnowszej wersji świetne wrażenie robi zarówno plansza, jak i jedna z najlepszych wyprasek, jakie widziałem w grach planszowych – wszystko ma swoje miejsce, i bardzo przyspiesza rozpoczęcie gry.

Mimo zaawansowanego wieku, Endeavor wyróżnia się wśród innych gier strategicznych krótkim czasem rozgrywki, jednocześnie zapewniając wiele ciekawych decyzji do podjęcia – w dwie osoby spokojnie można zmieścić się w godzinę. Sama gra dobrze się skaluje, zapewniając płynność tur wykonywanych przez poszczególnych graczy. Rundy mijają szybko, a przy tym mamy poczucie budowania swoich wpływów na planszy i rozwijania swojej nacji.

Główną osią rozgrywki jest zbieranie symboli, które pozwalają zwiększyć swój poziom zaawansowania na czterech torach, które rozwija każdy z graczy – budownictwa, bogactwa, kultury i wpływu. Symbole te znajdują się zarówno na żetonach leżących na planszy, które zbieramy wykorzystując określone akcje w swojej turze, jak i na kartach odpowiadających poszczególnym regionom – do ich zebrania również potrzebna jest odpowiednia akcja. Każdy pozyskany symbol pozwala podciągnąć się o jedno pole na odpowiednim torze. Taki mechanizm działa bardzo sprawnie, szybko rozwijamy swoje królestwo, żeglując i odkrywając nieznane wody. Na początku gry możemy się poruszać tylko po Europie, jednak w miarę postępów w grze i własnego uznania, możemy odkrywać interesujące nas rejony – każdy z nich oferuje inne korzyści.

Co turę każdy z graczy obligatoryjnie buduje także jeden z budynków, o poziomie, na który pozwala mu jego stopień zaawansowania na torze budownictwa. Każdy z budynków daje albo określone symbole (rozwijają odpowiednie tory gracza), albo możliwe do wykonania akcje. w sumie prosta mechanika, a pozwala sporo kombinować. 

Jeśli chodzi o negatywną interakcję, jako że w Endeavor – Wiek Żagli istotnym elementem gry jest mechanika area control, jest ona obecna, ale w dużej mierze zależy od nastawienia składu, który w grę jest zaangażowany. Może zdarzyć się ekipa, która mocno na siebie napiera, zwłaszcza jest to ułatwione przy grze, w której uczestniczy więcej niż 2 osoby. W pojedynkach dwuosobowych jest nieco luźniej, ale nadal to głównie gracze decydują o stopniu agresywności. Można grać spokojne partie, albo celowo dążyć do konfrontacji i deptać po piętach przeciwnikowi, żeglując w te same regiony co on.

Generalnie, ta gra to spore dla mnie zaskoczenie. Mechanika nie zestarzała się, a nawet pozytywnie się wyróżnia, biorąc pod uwagę niektóre mocno skomplikowane gry, które obiecują więcej, niż dają w rzeczywistości.

Do tej gry dostępne są dodatkowe, fanowskie figurki 3D